این روزا خیلی سخت میگذره برام ...

شاید مقدمه ای برامه که از پیله لوس بازی های بچه گانه ام دربیام.

شاید این سختی ها میخواد یه دختره تیتیش مامانی و نازنازی بابایی رو بزرگ کنه!

نمیدونم واقعا...

شاید زندگی همیشه سخته!!

شاید هم بقول باباجونم بعد از سختی کشیدنه که اسایش ورفاه داری.

مات و مبهوت موندم با این سختیها چه کنم؟

دیگه کسی کنارم نیست براش ناز بیارم

خیلی تنهاتر ازاون روزایی هستم که تو اتاقم تنهاییمو فریاد میزدم.

اون روزا مامان بابام کنارم بودن و ابجی و بچه های ابجی و...

اما الان هیشکــــــــــی نیست...

تـــــــنـــــهــــــاـم .ــ.ــ.

اون روزا تو مدرسه چقد ناز واسه دوستام می اوردم واسه چیزای الکی ...

اگه گریه میکردم فاطی بغلم میکرد و

مهلا وافسانه چقد مسخره بازی درمی اوردن تا حالم خوب شه...

امـــــــــــــــــــا ...

الان چی؟

دـــوـــســـتـــــــــی اینجا ندارم حتی بگه حالت چطوره؟ نکنه گریه کردی؟

هیچکس رو ندارم...

حتی خدا هم دیگه تحویلم نمیگیره...ازش ناامیدم...

حال وروز خوبی ندارم این روزا...

نه میتونم درس بخونم نه ...

ریاضی هم که مارو تو امپاس گذاشته؛ اون ترم افتادمش این ترم هم ...

یه همکلاسیایی هم دارم گا...

دیگه حالم ازشون بهم میخوره بحساب باهم دوستیم ها!!

سمیرا و اطهره رو میگم!

ازاین رفتار و اخلاق بدشون بدم میاد.

هه دوس دارن غرور همه رو بشکنن و هی با چرت و پرت های الکی خودشون رو از همه ببرن بالاتر

هی میگه شوهر برام عیدی گوشی خرید،

شوهرم برام شیرینی قبولی دانشگاه لپ تاپ خرید برام

پسرم اینکارمیکنه، پسرم ...

اصن میدونی اعصابمو خورد کرده...

تو دلم مونده یه بار بهش بگم اخه به ما چه!!

اینقدبدم میادکه از سوژه قرار دادن ادما و غیبت کردن ومسخره کردن ادما لذت میبرن

این رفیق بی معرفت ماهم اینقد بهم بی محلی کرده که دیگه ...

همین روزاست که بگم دوست داشتنت پر رفیق بپر...

ازرابطه های سرد متنفرم...

دارم اهنگ گوش میدم ساعت22:35 شب دوشنبه است.دارم اهنگ گوش میدم.

این  علی عبدالمالکی هم میگه؛

خدا کس بی کسونه /خدا خیلی مهربونه / خدا روزی  رسونه غصه نخور...

اوضاع پولی هم که افتضاحه ...

هنوز 235هزار ازپول خوابگاه مونده.

اون هفته ازابجی 50هزار گرفتم الان فقط 13هزاردارم.

نمیدونم چیکار کنم؟! نه میوه ای دارم بخورم.نه میتونم هیچی بخرم درست کنم.

روم نمیشه دوباره پول بگیرم.فک نکنم پول هم کسی داشته باشه بهم بده.

خدایا میشنوی؟!

جزتو کسی دردامو نمیدونه....

همین جوری ادمو اذیت میکنی که حس پوچی بهم دست میده

همین جوریه که حس خودکشی دارم.

یه بار میمیرم راحت میشم...

نه اذیت میشم که هم اتاقیام ...

بگذریم از کیسه های فریزشده گوشت هاشون

بگذریم از لباسهای انچنانیشون

بگذریم از پولهایی که خرج میکنن الکی و من تو خرج خودم موندم

بگذریم از...

میگذرم از تمام نداشته هام وباز شکر میکنم از داشته هام

چون میترسم خدا نامردی کنه وهمونهارو ازم بگیره

دیگه خداست...باید ازش ترسید...قدرت داره

خدایا میبینی حس وحاله منو؟

تو کف یه زیارت مشهد  گذاشتی منو!

باشه شاید اینم سهم منه از زندگی...