شب 26 آذر93 حالم خوب بود.

خوشی زد زیر دلم بلند شدیم با رقیه غذادرست کنیم.

اون مرغ درست کرد ومنم سیب زمینی سرخ کردم وکار تزئین روانجام دادم.

شام دانشجویی با دانشجوهای اتاق104

الان که دارم مینوسم ؛ صبح جمعه28 آذر

خاطره خوابه وگرنه ؛ کامنت میذاشت "او دگه!!"

رقیه خوابه وگرنه ؛لبخندملیحی میزدومیگف"عزییییزم"

میناخوابه وگرنه ؛(خب نمیدونم میناچیکارمیکرد چند شخصیتیه نمیشناسمش)

فاطی کماندو هم که رفته خونه وگرنه ؛باصدای بلند میخندید:"هاهاهاهیهاها"

ومن....

واین بچه های اتاق104خوابگاهه عصمتیه واقع درآزادی

وبعداز غذا::::::::

                                                       این داستان ادامه دارد...