دلم هوای غروبت را کرده

همان غروبی که وقتی به آسمانت می نگرم کوه هایت را می بینم

اینجا شهربزرگ است

خسته شدم از بس که آسمان را از لای این ساختمان های بزرگ تماشاکردم

اینجا هوایش آلوده است

هوایش را که استشمام میکنم گردوغبار می گیرد وجودم

توسعه را دوست دارم

اما دلم آرامش می خواهد همان آرامشی که در گلباف توسعه نیافته ام

پیدا می شود و در بلبشو(هم همه) این شهربزرگ یافت نمیشود

اگر بگویم دلم برای گلبافم تنگ شده بهانه است

من دلم برای پدرو مادرم تنگ شده...